در مازندرانی خِجیر به معنی:
جوان ، تازه ، خوش بَر و رو
است.
در زبان ما خجیر به دشتی گفته میشود که در آن بشود پناه گرفت مثلا سنگ بزرگی قلمستانی چیزی که شکار بتواند در آن پناه بگیرد گفته می شود
نخجیر هم به دشتی گفته میشود که سرسبزی خجیر را دارد ولی پناه گاهی برای شکار ندارد.
... [مشاهده متن کامل]
شاید بشود به دری اینگونه برابری داد به آن خوگیر . می توان به آنجا خو گرفت. البته به تاتی آن را خوب و نیگو میتوان گفت که اگر هم این باشد همان هم به خوگیر نزدیک تر است. کسی که می توان به آن خو گرفت
کلمه در اصل هوچهر بوده که هو بعدا به خوب تبدیل شده و آن را در هوسرو یا خسرو به معنی نیک نام و هومن یعنی نیک اندیش و هومت یعنی اندیشه و پندار نیک و هوخت یعنی گفتار نیک و هورشت یعنی کردار نیک نیز میبینیم.
خوب، نیکو
