خجوله

لغت نامه دهخدا

خجوله. [ خ ِ ج َ / جو ل َ / ل ِ ] ( اِ ) آبله را گویند که بسبب کار کردن یاسوختن و راه رفتن در دست و پا و اعضا بهم رسد. ( از برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( فرهنگ ضیاء ) ( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 390 ). تاول. ( فرهنگ جهانگیری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس