خجف

لغت نامه دهخدا

خجف. [ خ َ ] ( ع اِمص ) خفت و سبکی. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). خفة. ( متن اللغة ). || تکبر. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). الطیش مع الکبر. ( ازمتن اللغة ). ج ، خِجاف.

پیشنهاد کاربران

بپرس