لغت نامه دهخدا
خجسته طالع. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ل ِ ] ( ص مرکب ) صاحب طالع خجسته. آنکه طالعش فرخنده است. آنکه طالعش مبارک است. آنکه طالعش با میمنت است :
کو پیک صبح تا گله های شب فراق
با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم.حافظ.
فرهنگ فارسی
( صفت ) نیک بخت خوش اقبال .
فرهنگ عمید
خوشبخت، نیک بخت: کو پیک صبح تا گله های شب فراق / با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم (حافظ: ۷۰۲ حاشیه ).