خجاو. [ خ ُ ] ( اِ ) آواز وصدای هر چیز را گویند. ( از برهان قاطع ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ) : چو بانگ خجاو آید او را بگوش ز بس هیبت از مغزها رفت هوش.سراج الدین راجی ( از آنندراج ).
