خثواء

لغت نامه دهخدا

خثواء. [ خ َ ] ( ع ص ) زنی که اسفل شکم وی فروهشته باشد. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( متن اللغة ). بنابر قیاس باید مذکر آن «اخثی » باشد ولی صورت مذکر آن دیده نشده است. ( از منتهی الارب ) ( از متن اللغة ).

پیشنهاد کاربران

بپرس