ختم گشتن. [ خ َ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) تمام شدن. بعد از آن دیگر چیزی نبودن. بپایان رسیدن : یکی ختم نبوت گشته ذاتش یکی ختم ممالک بر حیاتش.نظامی.
