خبوط.[ خ َ ] ( ع ص ) فرس خبوط؛ اسپ که پای بر زمین زند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). الخیل الذی یخبط الارض برجله. ( از اقرب الموارد ) ( متن اللغة ) ( معجم الوسیط ).
