( خبعجة ) خبعجة. [ خ َ ع َ ج َ ] ( ع مص ) رفتاری ( راه رفتنی ) که در آن گام نزدیک نهاده شود مانند رفتار ( راه رفتن ) مردم در گمان افتاده. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). راه رفتن و حرکت کردنی که پاها نزدیک و متقارب هم قرار گیرد مانند راه رفتن شخص بشک افتاده. مشیة متقاربة کمشیة المریب. ( از متن اللغة ) ( تاج العروس ) ( اقرب الموارد ) ( لسان العرب ) ( البستان ).
