لغت نامه دهخدا
خواص طبی خبز: خبز بپارسی نان و بترکی چُرَک گویند بهترینش آن بود که از گندم سرخ و سفید و پاک صلب آفت نارسیده پخته باشند. آنچه سبوس بسیار داشته باشد زود از معده بگذرد و غذا اندک دهد و آنچه دروسبوس اندک بود دیر از معده بگذرد غذا بسیار دهد و آنچه فطیر بود نفخ درو زیاده از مایه دار باشد و نان خشکه و خشک کوفته و بیخته را چون بنمک آب سرشته بر قوباء طلا کنند نفع دهد و چون میل کنند شکم نرم دارد واصحاب قولنج را سودمند آید و نان جو غذا اندک دهد وشکم بندد و مصلحش چیزهای چرب است. و حکیم مؤمن در خواص طبی خبز چنین آرد: خبز به فارسی نان گویند و ازاکثر حبوبات ترتیب دهند و بقرین او نان گندم سفید مغسول است که بحد اعتدال پخته باشند و سبوس بقدر اعتدال جدا شده و با شیر و روغن و زرده تخم مرغ پخته غلیظ دیر هضم و مقوی گرده است و نان گرم مسخن و مجفف رطوبات و خاییدن گرم او جهت رفع کندی دندان مؤثر و نان سرد مرطب بدن و تازه او سریع الانحدار و خشک او دیرهضم و مجفف و اقسام او مورث تشنگی و با رازیانه و زیره و حلبه و سیاه دانه مشهی و مفتح و مجفف و محلل ریاح و با خشخاش منوم و نخاله دار باعث سده نمی گردد. و نان جو سریعالهضم تر از نان برنج و مبرد و قلیل الغذاءو جهت اسهال و تبهای حاره که بی ضعف معده باشد نافعو مورث قولنج در مبرودین و نفاخ است و مصلحش ماءالعسل و مرق گوشت ، و نان برنج سرد و بسیار خشک و معطش ومسدد و مقوی بدن و کثیرالغذاء و جهت اسهال صفراوی ودموی و نیکو کردن رنگ رخسار مؤثر و نان گندم و برنج و جو که با شکر ترتیب دهند بدون روغن بهتر از اقسام نانهاست و باعث سرعت هضم آن و نان آرد نخود و باقلی و بلوط و ارزن بطی الهضم و مسدّد و قلیل الغذاء وقابض و با ترشی بغایت مضر و مصلح روغن و شیرینی هاست. ( از تحفه حکیم مؤمن ). در خواص طبی خبز نظر صاحب اختیارات بدیعی چنین است : بهترین آن بود که گندم آفت نارسیده فربه پاک صلب بود و نان سمید و حواری دشوار از شکم بیرون آید و نفخ در وی زیاد بود و مولد ریاح و سده جگر و سنگ گرده تولید کند و شکم ببندد و نان خشکار سپزر را غلیظ گرداند و خون که از وی حاصل شود میل بسیاهی داشته باشد ضد آن بود، نان فطیر نفخ دروی زیادت بود از آنچه خمیر داشته باشد، و نان خشک کهن شکم ببندد و نان نمک خشکار چون به آب و نمک تر کنند و بر قوباء کهن ضماد کنند زایل کند و وی شکم نرم دارد و اصحاب قولنج را سود دهد و غذاء اندک دهد و برتر از انواع نانها بود که از گندم بپزند جرب و حکه آورد و بواسیر، و مصلح وی ادهان و حلاوات و البان بود وبهترین نان سمید بود و غذا بیشتر دهد و دیر هضم شودسبب اندکی نخاله و در گرمی معتدل بود و بدن را فربه گرداند و شکم ببندد و سده پیدا کند و اولی آن بود که نمک و خمیر تمام داشته و یا اسفیذاج و طباحجات ( طباهجات ) شور خورند و بعد از وی حواری و گندم ، وی میان سمید و خشکار بود و متوسط بود در کثرت غذا و قلت آن و سرعت هضم و بطؤ آن و نزدیک بسمید بود در بیشترین احوال و شکم ببندد و اصحاب کدر را سودمند بود و معده قوی گرم و دیر هضم شود و مولد ریاح و نفخ بود و سده و سنگ گرده احداث کند و مصلح وی زنجبیل و اطریفل بود بعد از آن ماءالعسل خوردن و بحمام رفتن و خوابهای دراز کردن مناسب بود و نان فرنی ( شاید غرنی ) تر بود و دیر هضم شود و مزاجهای خشک را سود دهد و مصلح وی شیرینی بود به آن قطایف شکم ببندد و مولد خلط غلیظ بود و مصلح وی شیرینی بود نان برنج بهترین آن بود که از برنج سپید خوب پزند و طبیعت آن سرد و خشک بود و غذای روده دهد و شکم ببندد و دیر هضم شود و مصلح وی روغن بادام بود و نان جو بهترین آن بود که از جو تازه فربه سازند طبیعت آن سرد و خشک بود شکم ببندد و غذاء اندک دهد و بد و مصلح وی چیزهای چرب بود. ( از اختیارات بدیعی ). برای اطلاع بیشتر از نان و «نان برنج » و «نان جو» رجوع به نان و نان برنج و نان جو شود.بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
( اسم ) نان .
فروهشته شدن و مضطرب گردیدن گوشت
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
نان.
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] خبز به معنای نان است.
و قال الآخر انی ارانی احمل فوق رأسی خبزا . رسول الله(ص): «اکرموا الخبز، فانه قد عمل فیه ما بین العرش الی الارض و ما فیها من کثیر من خلقه ...»
امیرالمؤمنین (ع) ـ در بیان زهد انبیاء ـ «وان شئت ثنّیت بموسی کلیم الله (ع) حیث یقول : (ربّ انّی لما انزلت الّی من خیر فقیر)والله ما سأله الاّ خبزا یأکله ، لانّه کان یأکل بقلة الارض» .
عن ابی الحسن الرضا (ع) : «فضل خبز الشعیر علی البرّ کفضلنا علی الناس» .
رسول الله (ص) : «بارک لنا فی الخبز ولا تفرّق بیننا و بینه ، فلولا الخبز ما صلّینا ولا صمنا ولا ادّینا فرائض ربّنا» .
عن ابی عبدالله (ع) : «انّما بُنِیَ الجسد علی الخبز» . وعنه (ع) : «اکرموا الخبز» . قیل : وما اکرامه ؟ قال : «اذا وضع لا ینتظر به غیره» .
عن الفضل بن یونس ، قال : تغدّی عندی ابوالحسن (ع) ، فجیء بقصعة و تحتها خبز ، فقال : «اکرموا الخبز ان لا یکون تحتها ، و قال لی : «مر الغلام ان یخرج الرغیف من تحت القصعة» .
و قال الآخر انی ارانی احمل فوق رأسی خبزا . رسول الله(ص): «اکرموا الخبز، فانه قد عمل فیه ما بین العرش الی الارض و ما فیها من کثیر من خلقه ...»
امیرالمؤمنین (ع) ـ در بیان زهد انبیاء ـ «وان شئت ثنّیت بموسی کلیم الله (ع) حیث یقول : (ربّ انّی لما انزلت الّی من خیر فقیر)والله ما سأله الاّ خبزا یأکله ، لانّه کان یأکل بقلة الارض» .
عن ابی الحسن الرضا (ع) : «فضل خبز الشعیر علی البرّ کفضلنا علی الناس» .
رسول الله (ص) : «بارک لنا فی الخبز ولا تفرّق بیننا و بینه ، فلولا الخبز ما صلّینا ولا صمنا ولا ادّینا فرائض ربّنا» .
عن ابی عبدالله (ع) : «انّما بُنِیَ الجسد علی الخبز» . وعنه (ع) : «اکرموا الخبز» . قیل : وما اکرامه ؟ قال : «اذا وضع لا ینتظر به غیره» .
عن الفضل بن یونس ، قال : تغدّی عندی ابوالحسن (ع) ، فجیء بقصعة و تحتها خبز ، فقال : «اکرموا الخبز ان لا یکون تحتها ، و قال لی : «مر الغلام ان یخرج الرغیف من تحت القصعة» .
wikiahlb: خُبز
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
نان. و دیگری گفت من خودم را میبینم که بالای سرم نان خمل میکنم. این بفظ تنها یک بار در قرآن یافت میشود. در دعای حضرت رسول (ص) درباره نان هست: «اللّهمَّ بارِکْ لَنا فی الْخُبْزِ وَ لا تُفَرِّقْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُ فَلَوْلا الْخُبْزُ ما صُمْنا وَ لا صَلَّیْنا وَلا اَدَّیْنا فَرائضَ رَبِّنا»(سفیتة البحار خیز): خدا یا نان ما را برکت ده، میان ما و آن جدائی نیانداز، اگر نان نبود روزه نمیگرفتیم، نماز نمیخواندیم، واجبات خدا را ادا نمیکردیم .
نان. و دیگری گفت من خودم را میبینم که بالای سرم نان خمل میکنم. این بفظ تنها یک بار در قرآن یافت میشود. در دعای حضرت رسول (ص) درباره نان هست: «اللّهمَّ بارِکْ لَنا فی الْخُبْزِ وَ لا تُفَرِّقْ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُ فَلَوْلا الْخُبْزُ ما صُمْنا وَ لا صَلَّیْنا وَلا اَدَّیْنا فَرائضَ رَبِّنا»(سفیتة البحار خیز): خدا یا نان ما را برکت ده، میان ما و آن جدائی نیانداز، اگر نان نبود روزه نمیگرفتیم، نماز نمیخواندیم، واجبات خدا را ادا نمیکردیم .
wikialkb: ریشه_خبز
[ویکی اهل البیت] خُبز. خبز به معنای نان است.
و قال الآخر انی ارانی احمل فوق رأسی خبزا . رسول الله(ص): «اکرموا الخبز، فانه قد عمل فیه ما بین العرش الی الارض و ما فیها من کثیر من خلقه ...»
امیرالمؤمنین (ع) ـ در بیان زهد انبیاء ـ «وان شئت ثنّیت بموسی کلیم الله (ع) حیث یقول: (ربّ انّی لما انزلت الّی من خیر فقیر)والله ما سأله الاّ خبزا یأکله ، لانّه کان یأکل بقلة الارض» .
عن ابی الحسن الرضا (ع): «فضل خبز الشعیر علی البرّ کفضلنا علی الناس» .
رسول الله (ص): «بارک لنا فی الخبز ولا تفرّق بیننا و بینه ، فلولا الخبز ما صلّینا ولا صمنا ولا ادّینا فرائض ربّنا» .
عن ابی عبدالله (ع): «انّما بُنِیَ الجسد علی الخبز» . وعنه (ع): «اکرموا الخبز» . قیل: وما اکرامه ؟ قال: «اذا وضع لا ینتظر به غیره» .
و قال الآخر انی ارانی احمل فوق رأسی خبزا . رسول الله(ص): «اکرموا الخبز، فانه قد عمل فیه ما بین العرش الی الارض و ما فیها من کثیر من خلقه ...»
امیرالمؤمنین (ع) ـ در بیان زهد انبیاء ـ «وان شئت ثنّیت بموسی کلیم الله (ع) حیث یقول: (ربّ انّی لما انزلت الّی من خیر فقیر)والله ما سأله الاّ خبزا یأکله ، لانّه کان یأکل بقلة الارض» .
عن ابی الحسن الرضا (ع): «فضل خبز الشعیر علی البرّ کفضلنا علی الناس» .
رسول الله (ص): «بارک لنا فی الخبز ولا تفرّق بیننا و بینه ، فلولا الخبز ما صلّینا ولا صمنا ولا ادّینا فرائض ربّنا» .
عن ابی عبدالله (ع): «انّما بُنِیَ الجسد علی الخبز» . وعنه (ع): «اکرموا الخبز» . قیل: وما اکرامه ؟ قال: «اذا وضع لا ینتظر به غیره» .
جدول کلمات
پیشنهاد کاربران
*خبز* به معنی * نان * و خباز به معنی نانوا است .