خبث طبیعت

خبث طبیعت: پلیدی طبع.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۷۰ ) .
خبث طبیعت: بدی سرشت، بدسرشتی، بد نهادی
( ( من خود از کید عدو بیم ندارم لیکن
کژدم از خبث طبیعت بزند سنگ به نیش ) )
( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱۳۶۹، ص ۲۲۸. )