خبتله
لغت نامه دهخدا
خبتلة. [ خ َ ت َ ل َ ] ( ع مص ) بلاهت ورزیدن و بر اثر آن اقدام بر عملی کردن که زیان مردم را در برداشته باشد. ( از معجم الوسیط ) ( از متن اللغة ) ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از البستان ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید