خبتل

لغت نامه دهخدا

خبتل. [ خ َ ت َ ] ( ع ص ، اِ ) زن کوتاه قد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ) ( از متن اللغة ) ( ازمعجم الوسیط ) ( از لسان العرب ) ( از البستان ).

خبتل. [ خ ُ ت ُ ] ( ع ص ، اِ ) مرد گول شتاب زده که اقدام کند بر مکروه مردم. ( اقرب الموارد )( منتهی الارب ) ( متن اللغة ) ( معجم الوسیط ) ( البستان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس