خبت

لغت نامه دهخدا

خبت. [ خ َ ] ( ع اِ ) زمین بدون سنگلاخ که در آن شن ریزه باشد. ( از یاقوت در معجم البلدان ). || زمین گود وسیع. ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( از لسان العرب ): «نزلوا فی خبت من الارض ». ( از اقرب الموارد ). || زمین صاف در بیابان پر از سنگ سیاه حره. ( بنابر قول ابوعمر و بنقل یاقوت در معجم البلدان ). || زمین فرورفته و مشکلی که چون از آن برآمدن حاصل آید بزمین صاف و سهل رسند. ( از معجم البلدان یاقوت ). ج ، خبوت ، اخبات. || گودالی که در آن ریگ باشد. ( از معجم الوسیط ). ج ، خبوت ، اخبات. || دره طولانی که در آن نباتی از نوع عضاء باشد. ( معجم الوسیط ) ( معجم البلدان ).

خبت. [ خ َ ] ( ع مص ) فرونشستن زمین. پست شدن زمین. انخفاض یافتن آن. بصورت خبت درآمدن زمین. ( از معجم الوسیط ). || پوشیده شدن نام کسی. در تواری و پنهانی رفتن نام کسی. فرو نشستن نام کسی. ( از متن اللغة ) ( از معجم الوسیط ).

خبت. [ خ َ ] ( اِخ ) نام صحرایی است بین مکه و مدینه که آنرا خبت الجمیش نیز میگویند. ( معجم البلدان یاقوت ). رجوع به خبت الجمیش شود.

خبت. [خ َ ] ( اِخ ) نام موضعی است بشام. ( از منتهی الارب ).

خبت. [ خ َ ] ( اِخ ) قریه ای است از قرای زبید بیمن. ( از یاقوت در معجم البلدان ) ( از منتهی الارب ).

خبت. [ خ َ ] ( اِخ ) آبی است مر کلب را. ( از یاقوت ) ( از منتهی الارب ).

خبة. [ خ ُ / خ َ / خ ِب ْ ب َ ] ( ع اِ ) راهی از ریگ. || راهی از ابر وجز آن. ( از منتهی الارب ). || خرقه ای که ازجامه بیرون کنند و بر دست و مانند آن بندند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از دهار ). رگ بند. ج ، خُبَب.

فرهنگ فارسی

آبی است مر کلب را

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی خَبَتْ: فرو کش کرد (کلمه خبت به معنای زمین مطمئن و محکم است و به تدریج در معنای نرمی و تواضع استعمال شده)
معنی مُخْبِتِینَ: تواضع کنندگان(کلمه خبت به معنای زمین مطمئن و محکم است و به تدریج در معنای نرمی و تواضع استعمال شده)
معنی أَخْبَتُواْ: تواضع می کنند(کلمه خبت به معنای زمین مطمئن و محکم است ، و وقتی گفته میشود : أخبت الرجل معنایش این است که تصمیم گرفت به زمینی محکم برود ، و یا در آن زمین پیاده شد و به تدریج در معنای نرمی و تواضع استعمال شده که در آیه واخبتوا الی ربهم به همین معنا آم...
معنی تُخْبِتَ: نرم و خاشع و متواضع شد (کلمه خبت به معنای زمین مطمئن و محکم است ، و وقتی گفته میشود : أخبت الرجل معنایش این است که تصمیم گرفت به زمینی محکم برود ، و یا در آن زمین پیاده شد و به تدریج در معنای نرمی و تواضع استعمال شده که در آیه واخبتوا الی ربهم به هم...
تکرار در قرآن: ۳(بار)
«خَبْت» (بر وزن ثبت) به معنای زمین صاف و وسیع است که انسان به راحتی و با اطمینان می تواند در آن گام بردارد. به همین جهت این ماده در معنای اطمینان به کار رفته، و به معنای خضوع و تسلیم نیز آمده است; چرا که چنین زمینی هم برای گام برداشتن اطمینان بخش است، و هم در برابر رهروان، خاضع و تسلیم.
(بر وزن فلس) زمین هموار. (مفردات) در مجمع زمین هموار وسیع گفته است. راغب گوید: سپس اخبات به معنی نرمی و تواضع یه کار رفته است . در مجمع گوید: اخبات به معنی اطمینان است. گویا مراد از اطمینان حتمی دانستن وعده خداست. معنی آیه چنین است: آنانکه ایمان آوردند و اعمال نیک انجام دادند و به خدا مطمئن شدند، یاران بهشت اند. تا به آن ایمان آورند و دلشان بدان مطمئن باشد. معبود شما یگانه است به او تسلیم شوید و متواضعان را بشارت بده .

پیشنهاد کاربران

خَبَتْ:
خَبَتْ در آخرت به معنای کر و لال و کور افتادن به صورت بر زمین را گویند و از اوصاف اهل جهنم است اما در دنیا از فضایل متقین و خواص است، یعنی کسانی که صورت خود را ذلیلانه در برابر عظمت الهی بر زمین می نهند و چیزی جز خدا نمی بینند، چیزی جز او نمی شنوند و جز او نمی گویند: وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِین
...
[مشاهده متن کامل]

مُخبت کسی است که دارای علم و نور الهی در قلب است که هر چه را خداوند امر کرده کور و کر و لال و متواضعانه می پذیرد.

�خَبْت� ( بر وزن ثبت ) به معنای زمین صاف و وسیع است که انسان به راحتی و با اطمینان می تواند در آن گام بردارد. به همین جهت این ماده در معنای اطمینان به کار رفته، و به معنای خضوع و تسلیم نیز آمده است; چرا که چنین زمینی هم برای گام برداشتن اطمینان بخش است، و هم در برابر رهروان، خاضع و تسلیم است.
با درود
معنی خبت به اشتباه در بخش مربوط به معنی �خیت� فرستاده شد بزرگواری کنید حذف کنید.
خبت معنی قدیمی=خاموشی
راغب در مفردات گفته است : کلمه ( خبت ) به معنای زمین مطمئن و محکم است ، و وقتی گفته می شود: ( أخبت الرجل ) معنایش این است که تصمیم گرفت به زمینی محکم برود، و یا در آن زمین پیاده شد، نظیر کلمه ( اسهل و انجد ) که به معنای ( به سرزمین هموار رفت ، به بلندی رفت ) می باشد، و به تدریج در معنای نرمی و تواضع استعمال شده که در آیه ( و اخبتوا الی ربهم ) به همین معنا آمده ، و نیز در جمله ( و بشر المخبتین ) به معنای تواضع آمده ، می فرماید افراد متواضع را که استکباری از عبادت خدا ندارند بشارت بده ، و نیز در جمله ( فتخبت له قلوبهم ) یعنی دلهایشان برای او نرم و خاشع می گردد.
...
[مشاهده متن کامل]

و بنابراین ، منظور از ( اخبات مؤ منین به سوی خدا ) ، اطمینان و آرامش یافتنشان به یاد او و تمایل دلهایشان به سوی او است ، بطوری که ایمان درون دلشان متزلزل نگشته ، به این سو و آن سو منحرف نشوند و دچار تردید نگردند، همانطور که زمین محکم این چنین است ، و اشیائی را که بر گرده خود دارد نمی لغزاند.

بپرس