خاییده. [ دَ/ دِ ] ( ن مف ) بدندان نرم شده باشد. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ شعوری ج 1 ورق 379 ) : خاییده دهان جهانم چو نیشکرای کاش نیشکر نیمی من کبستمی.خاقانی.
