خایه کنده

لغت نامه دهخدا

خایه کنده. [ ی َ / ی ِ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آنکه تخم های او را در آورده باشند. اخته. ( آنندراج ). || خواجه سرا. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

خصی بصی. [ خ َ صی یُن ْ ب ِ صی یُن ْ ] ( ع ص مرکب، از اتباع ) خایه کشیده. ( یادداشت بخط مؤلف ) .

بپرس