خاینده
لغت نامه دهخدا
- ژاژ خاینده ؛ یاوه گو. هرزه گو. بی ربط و یاوه حرف زن. آنکه سخنان یاوه و نامربوط میگوید. آنکه یافه گوید. آنکه در کلام مواظبت گفتار خود نکند و هر پرت و نامربوطی که بدهان آید بیرون ریزد.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
جویدن
خائیدن
خوردی که خورد گوزن یا شیر
ایشان خایند و من شوم سیر
✏ �نظامی�
خائیدن
خوردی که خورد گوزن یا شیر
ایشان خایند و من شوم سیر
✏ �نظامی�