خاکروبه کش

لغت نامه دهخدا

خاکروبه کش. [ ب َ / ب ِ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کسی که آشغال و خاکروبه را می برد. خاکروبه ای.

کسی که آشغال و خاکروبه را می برد خاکروبه .

کسی که خاک روبه و آشغال را جمع می کرد و به خارج شهر می بُرد، خاک روبهای.

کناس