خاک پای کسی بودن

خاک پای کسی بودن ؛ کنایه از تواضع بیحد کردن نسبت به او :
که یارا مرو کاشنای توام
بمردانگی خاک پاک توام.
سعدی ( بوستان ) .

خاک پای کسی بودن: [عامیانه، کنایه ] ذلیل کسی بودن، مرید کسی بودن.