خاک و باد

لغت نامه دهخدا

خاک و باد. [ ک ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) بنده. ( شرفنامه منیری ) ( آنندراج ). مطیع. فرمانبردار: فلان خاک و باد تست. || قاصد. ( شرفنامه منیری ) ( آنندراج ). پیک.

فرهنگ فارسی

بنده مطیع

پیشنهاد کاربران

بپرس