خاک منجمد

خاک همیشه یخ زده یا خاک مُنجَمد ( به انگلیسی: Permafrost ) ( ترکیبی از دو واژۀ permanent + frost ) [ ۱] ، به زمین دائم یخ بسته و لایه همیشه منجمد خاک که معمولاً در نواحی قطبی و نیمه قطبی یافت می شود، گفته می شود. بنا بر تعریفی دقیق تر، اگر خاک ناحیه ای برای دو سال یا بیشتر به حالت یخ بسته بماند، به آن خاک منجمد می گویند. به جز مناطق قطبی، در برخی مناطق کوهستانی نیز به خاک همیشه منجمد برمی خوریم. در حدود ۱۵٪ از زمین های نیم کره شمالی خاک منجمد است. [ ۲]
خاک های منجمد مهم ترین انبار متان در کره زمین هستند. پس از آخرین عصر یخبندان ارتفاع آب دریاها ۱۰۰ متر بیشتر از امروز بوده است. پس از انجماد مناطق گسترده ای از دریاها و رودهای موجود در قطب شمال در منطقه سیبری شرقی، حدود ۲ میلیون کیلومتر مربع از دریاها یخ زد. بستر این دریاها از خاک منجمد تشکیل شده است. عمق خاک منجمد در سیبری و اقیانوس منجمد شمالی گاهی به ۱۵۰۰ متر می رسد.
"برخلاف کمبود نسبی گزارش ها در زمین یخ زده در شمال آمریکا پیش از جنگ جهانی دوم، ادبیات گسترده ای در مورد جنبه های مهندسی خاک منجمد به زبان روسی موجود بود. از آغاز سال ۱۹۴۲، سیمون ویلیام مولر در کتب مرتبط روسی که توسط کتابخانه کنگره و کتابخانه زمین شناسی آمریکا نگهداری می شد عمیق شد به گونه ای که او بتواند تا سال ۱۹۴۳ یک راهنمای رشته مهندسی و گزارش فنی دربارهٔ خاک منجمد را در اختیار دولت قرار دهد. ". [ ۳] اگرچه در اصل یک سند طبقه بندی شده بود ( به عنوان مطالعه مهندسی استراتژیک، شماره ۶۲، ارتش ایالات متحده. دفتر رئیس مهندسین، ۱۹۴۳ ) ، [ ۴] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] در سال ۱۹۴۷ یک گزارش اصلاح شده به طور عمومی منتشر شد، که به عنوان نخستین رساله آمریکای شمالی دربارۀ این موضوع مورد توجه است. [ ۳] [ ۷]