خاک دوست

لغت نامه دهخدا

خاک دوست. [ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فدائی. رفیق. در برابر دوست مانند خاک بی ارزش بودن.

خاک دوست. ( ص مرکب ) دوستدار خاک. علاقمند به خاک. کنایه از دوست دار امور دنیوی است :
نه خاکی ولی چون زمین خاک دوست.

نظامی.

فدائی رفیق در برابر دوست مانند خاک بی ارزش بودن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید