خاک در بودن

لغت نامه دهخدا

خاک در بودن. [ک ِ دَ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از مقیم شدن در جائی.

فرهنگ فارسی

کنایه از مقیم شدن در جائی

پیشنهاد کاربران

بپرس