خاک خشک

لغت نامه دهخدا

خاک خشک. [ ک ِ خ ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است. ( آنندراج ) :
دگر بار سر سبز شد خاک خشک
بنفشه برآمیخت عنبر بمشک.
نظامی ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس