خاک تاریک

لغت نامه دهخدا

خاک تاریک. [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از جسد و قالب آدمی بود. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرای ناصری ). قبضه خاکی که سرشت انسانی از آن است.

فرهنگ فارسی

کنایه از جسد و قالب آدمی بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس