خاوس. [ وَ ] ( اِخ ) شهرکی است در ماوراءالنهر از بلاد الشروسنه و از آنجا دانشوران و زهاد چندی برخاستند گاهی «صاد» در این کلمه بجای سین می آید و خاوص نوشته میشود. ( از معجم البلدان یاقوت ): بفضائی که میان درک و خاوس است مصاف دادند. ( از ترجمه تاریخ یمینی ).
فرهنگ فارسی
شهرکی است در ماورائ النهر از بلاد الشروسنه و از آنجا دانشوران و زهاد چندی برخاستند .
