خانه پرور. [ ن َ / ن ِ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه در خانه تربیت شده باشد. ( ناظم الاطباء ) : باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است.
حافظ.
|| کالای نفیس که در خانه نگهدارند و ببهای گران بفروشند : در وجه باده جان ده ای بیخبر ز هستی با جنس خانه پرور نرخ دکان نگنجد.
ملا نسیمی ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
آنکه در خانه تربیت شده باشد .
فرهنگ عمید
پرورش یافته در خانه: باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است / شمشاد خانه پرور من از که کمتر است؟ (حافظ: ۹۶ ).