خانه پرداز

لغت نامه دهخدا

خانه پرداز. [ ن َ / ن ِ پ َ ] ( نف مرکب ) آنکه از اسباب خانه توجه میکند. ( ناظم الاطباء ). || نوکر. خدمتکار. || مسرف.( ناظم الاطباء ). کنایه از کسی که هرچه داشته باشد همه را پاک بباد دهد، خواه از آن خود باشد خواه از آن دیگر. مقابل خانه نگهدار. ( از آنندراج ) :
همه خوشه چینند و من دانه کار
همه خانه پرداز و من خانه دار.
نظامی.
مجردرو خانه پرداز باش
جوانمرد دنیابرانداز باش.
سعدی ( بوستان ).

فرهنگ فارسی

آنکه از اسباب خانه توجه میکند .

پیشنهاد کاربران

بپرس