خانه ستاره. [ ن َ / ن ِ ی ِ س ِ رَ / رِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در احکام نجوم خانه ستاره یا بیت کوکب آن برجی است که قوت حال آن ستاره در آن برج باشد. ابوریحان بیرونی آرد: فلک البروج بدو نیم کرده شد. نخستین از اول اسد تا به آخر جدی و آفتاب را داده شد و خانه او به اول این نیمه و آن برج اسد است و نیمه دیگر قمر را از اول دلو تا به آخر سرطان و خانه او به آخرش و آن برج سرطان است. وز بهر آنک دیگر ستارگان را برفتن دوحال است یکی رجوع و دیگر استقامت ، هر یکی را خانه ای داده آمد اندر نیمه آفتاب و خانه دیگر اندر نیمه ٔماه از هر دو سوی خانه ایشان بر یک بعد و آغاز از آن ستاره کردند که از آفتاب سخت دور نتوان شدن ، و آن عطارد است. و او را سنبله به پهلوی اسد دادند و جوزا به پهلوی سرطان و این هر دو خانه اواند. و از پس او آن ستاره که زیر اوست و آن زهره است. و زهره را دو خانه دادند و هر دو خانه او به پهلوی خانه های عطارد کردند اندر هر دو نیمه فلک و آن میزان و ثور است. و آنگه مریخ را همین کار کردند تا خانه های او را حمل و عقرب گشت. و آن مشتری قوس و حوت و آن زحل و دلوو بر این صورت نهاده شد. ( التفهیم چ همایی ص 396 ).
فرهنگ فارسی
در احکام نجوم خانه ستاره یا بیت کوکب آن برجی است که قوت حال آن ستاره در آن ستاره در آن برج باشد .
