ایدهٔ خانهٔ غیرفعال، برای استاندارد دقیق بهره وری انرژی در یک ساختمان و همچنین کاهش اثرات زیست محیطی آن است. این ساختمان ها فوق العاده انرژی کمی مصرف می کنند و نیاز به انرژی کمی برای گرمایش یا سرمایش فضا دارند. استاندارد MINERGIE - P، که در سوئیس استفاده می شود محدود به املاک مسکونی نیست و چند ساختمان اداری، مدارس، کودکستان، مهد و یک سوپر مارکت نیز بر اساس این استانداردها ساخته شده اند.
تعداد این ساختمان ها در سراسر جهان در اواخر سال ۲۰۰۸ در حدود ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ عدد بود و در اوت ۲۰۱۰ تعداد آن ها در اروپا به ۲۵۰۰۰ عدد می رسد در حالی که در آمریکا تعداد این ساختمان ها در حد چند ساختمان بیشتر نبود اکثر این سازه های غیرفعال در آلمان و کشورهای اسکاندیناوی وجود داشت.
در سپتامبر سال ۱۹۹۶ انستیتو خانه غیرفعال برای توسعه و کنترل استانداردهای روز تأسیس شد و از آن زمان، هزاران خانه های غیرفعال ساخته شده است و در حدود ۲۵٬۰۰۰ خانه در سال ۲۰۱۰ گزارش شد که بسیاری از آن ها در آلمان و اتریش قرار دارد و بقیه در کشورهای مختلف جهان قرار دارند.
کار گروه اقتصادی خانه های غیرفعال در سال ۱۹۹۶ به وجود آمد و این گروه روی قطعات، به ویژه پنجره ها و سیستم های تهویه با راندمان بالا در ساختمان برنامه ریزی می کنند. در همین حال خانه های غیرفعال زیادی در اشتوتگارت ( ۱۹۹۳ ) ، نورمبرگ، هسه، ویسبادن، و کلن ( ۱۹۹۷ ) ساخته شد.
محصولات توسعه یافته برای استاندارد خانه های غیرفعال زیر حمایت اتحادیه اروپا، قبل از زمستان ۲۰۰۰–۲۰۰۱ در پنج کشور اروپایی اجرا شد و برای اولین بار در شمال آمریکا خانه غیرفعال در اوربانای ایلینوی در سال ۲۰۰۳ ساخته شد، و همچنین در سال ۲۰۰۶ در نزدیکی بمیجی، مینه سوتا خانه غیرفعال ساخته شد. در سال ۲۰۰۵ یک شرکت سوئدی اولین استاندارد خانه پیش ساخته غیرفعال را در ایرلند تدوین کرد.
به طور متوسط هزینه ساخت خانه های غیرفعال نسبت به ساختمان های معمولی، ۵٪ تا ۸٪ در آلمان، ۸٪ تا ۱۰٪ در انگلستان و ۵٪ تا ۱۰٪ در ایالات متحده آمریکا است.
ارزیابی ها نشان داده اند برای ساخت این خانه ها در شمال اروپا و عرض جغرافیایی بالاتر که شامل هلسینکی در فنلاند، برگن در نروژ، لندن در بریتانیا و مسکو در روسیه است بهره اقتصادی بالایی وجود دارد.
دستیابی به کاهش مصرف انرژی شامل یک تغییر در رویکرد طراحی ساختمان و ساخت و ساز است. طراحی ممکن است با استفاده از برنامه ریزی شبیه ساز کامپیوتر طراحی شود و برای رسیدن به استانداردها، تعدادی از تکنیک ها و فناوری در این ساختمان ها استفاده شود:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتعداد این ساختمان ها در سراسر جهان در اواخر سال ۲۰۰۸ در حدود ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ عدد بود و در اوت ۲۰۱۰ تعداد آن ها در اروپا به ۲۵۰۰۰ عدد می رسد در حالی که در آمریکا تعداد این ساختمان ها در حد چند ساختمان بیشتر نبود اکثر این سازه های غیرفعال در آلمان و کشورهای اسکاندیناوی وجود داشت.
در سپتامبر سال ۱۹۹۶ انستیتو خانه غیرفعال برای توسعه و کنترل استانداردهای روز تأسیس شد و از آن زمان، هزاران خانه های غیرفعال ساخته شده است و در حدود ۲۵٬۰۰۰ خانه در سال ۲۰۱۰ گزارش شد که بسیاری از آن ها در آلمان و اتریش قرار دارد و بقیه در کشورهای مختلف جهان قرار دارند.
کار گروه اقتصادی خانه های غیرفعال در سال ۱۹۹۶ به وجود آمد و این گروه روی قطعات، به ویژه پنجره ها و سیستم های تهویه با راندمان بالا در ساختمان برنامه ریزی می کنند. در همین حال خانه های غیرفعال زیادی در اشتوتگارت ( ۱۹۹۳ ) ، نورمبرگ، هسه، ویسبادن، و کلن ( ۱۹۹۷ ) ساخته شد.
محصولات توسعه یافته برای استاندارد خانه های غیرفعال زیر حمایت اتحادیه اروپا، قبل از زمستان ۲۰۰۰–۲۰۰۱ در پنج کشور اروپایی اجرا شد و برای اولین بار در شمال آمریکا خانه غیرفعال در اوربانای ایلینوی در سال ۲۰۰۳ ساخته شد، و همچنین در سال ۲۰۰۶ در نزدیکی بمیجی، مینه سوتا خانه غیرفعال ساخته شد. در سال ۲۰۰۵ یک شرکت سوئدی اولین استاندارد خانه پیش ساخته غیرفعال را در ایرلند تدوین کرد.
به طور متوسط هزینه ساخت خانه های غیرفعال نسبت به ساختمان های معمولی، ۵٪ تا ۸٪ در آلمان، ۸٪ تا ۱۰٪ در انگلستان و ۵٪ تا ۱۰٪ در ایالات متحده آمریکا است.
ارزیابی ها نشان داده اند برای ساخت این خانه ها در شمال اروپا و عرض جغرافیایی بالاتر که شامل هلسینکی در فنلاند، برگن در نروژ، لندن در بریتانیا و مسکو در روسیه است بهره اقتصادی بالایی وجود دارد.
دستیابی به کاهش مصرف انرژی شامل یک تغییر در رویکرد طراحی ساختمان و ساخت و ساز است. طراحی ممکن است با استفاده از برنامه ریزی شبیه ساز کامپیوتر طراحی شود و برای رسیدن به استانداردها، تعدادی از تکنیک ها و فناوری در این ساختمان ها استفاده شود:
wiki: خانه غیرفعال