خانه سعدوندی مربوط به دوره قاجار است و در کرمانشاه، میدان جوانشیر، کوچه سعدوندی، بن بست سعدوندی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۸۹۸ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. [ ۱]
تاریخچه : مالک و سازنده این بنا مرحوم حاج بیگ محمد سعدوندی است که از افراد متمول کرمانشاه و از تجار برنج محسوب می شد و از این نظر قدیمی های کرمانشاه ایشان را به نام حاج بیگ محمد رزازی می شناختند که در این کسب به حسن شهرت و انصاف و گشاده دستی معروف بود.
مشخصات بنا: بنای مذکور شامل بیرونی و اندرونی و همچنین طویله برای چهارپایان بود که اتاق های فراوان آن جهت استفاده فرزندان و میهمانان برای انجام مراسم مذهبی در ماههای محرم و صفر در نظر گرفته شده بود.
در قسمت بالای حیاط، اتاق بزرگی حدود صد متر وجود داشت که پنجره های چوبی و شیشه های رنگینی در آن نصب شده بود. سقف این اتاق که به آن اروسی می گفتند خیلی بلند بود، آیینه کاری شده بود و طاقچه ها و رف های بزرگی داشت که در رف های آن وسایل عتیقه گذاشته بودند.
در دهه اول محرم و دهه اول صفر شب ها به هیئت های مذهبی که به آنجا می آمدند شام می دادند. به این ترتیب که ابتدا هیئت های زنجیر زن و سینه زن در حیاط بزرگ عمارت عزاداری کرده و سپس به اتاق پنج دری برای صرف شام رهسپار می شدند و هر چهار یا پنج نفر در سینی های بزرگ مسی غذا را صرف می کردند. تصویر صرف غذای هیئت در سقف آینه ای اروسی خاطره ای ماندگار برای اهالی ایجاد می کرد.
حاج بیگ محمد ، علاوه بر دهه اول محرم وصفر هر شب جمعه نیز پذیرای میهمانان و دوستداران اهل بیت بود و دعای ندبه و کمیل در اروسی و اتاق های همجوار آن قرائت میشد.
مالک این بنای تاریخی 6 فرزند داشت که بعدها این ملک به عنوان ارث به غلامحسین خان فرزند دوم حاج بیگ محمد رسید. روایت است که اروسی و اتاق کناری مقر اصلی غلامحسین خان بود، کریم خان در اتاق سمت چپ می نشست و شابی ساکن اتاق شرقی بود، جواد خان هم روبروی اتاق اروسی یا مطبخ می نشست. زیر اتاق شابی هم طویله قرار داشت که اسب ها را آنجا نگهداری می کردند.
این خانه یک خدمتکار به نام حسین علی داشت که 70 سال به این خانواده خدمت کرد و روبروی درب ورودی حیاط یک اتاق کوچک برای او گذاشته بودند.
می گویند در حوضچه ی مخصوص آشپزخانه که روبروی اتاق اروسی قرار داشت پیکر حاج بیگ محمد را غسل داده و کفن کرده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتاریخچه : مالک و سازنده این بنا مرحوم حاج بیگ محمد سعدوندی است که از افراد متمول کرمانشاه و از تجار برنج محسوب می شد و از این نظر قدیمی های کرمانشاه ایشان را به نام حاج بیگ محمد رزازی می شناختند که در این کسب به حسن شهرت و انصاف و گشاده دستی معروف بود.
مشخصات بنا: بنای مذکور شامل بیرونی و اندرونی و همچنین طویله برای چهارپایان بود که اتاق های فراوان آن جهت استفاده فرزندان و میهمانان برای انجام مراسم مذهبی در ماههای محرم و صفر در نظر گرفته شده بود.
در قسمت بالای حیاط، اتاق بزرگی حدود صد متر وجود داشت که پنجره های چوبی و شیشه های رنگینی در آن نصب شده بود. سقف این اتاق که به آن اروسی می گفتند خیلی بلند بود، آیینه کاری شده بود و طاقچه ها و رف های بزرگی داشت که در رف های آن وسایل عتیقه گذاشته بودند.
در دهه اول محرم و دهه اول صفر شب ها به هیئت های مذهبی که به آنجا می آمدند شام می دادند. به این ترتیب که ابتدا هیئت های زنجیر زن و سینه زن در حیاط بزرگ عمارت عزاداری کرده و سپس به اتاق پنج دری برای صرف شام رهسپار می شدند و هر چهار یا پنج نفر در سینی های بزرگ مسی غذا را صرف می کردند. تصویر صرف غذای هیئت در سقف آینه ای اروسی خاطره ای ماندگار برای اهالی ایجاد می کرد.
حاج بیگ محمد ، علاوه بر دهه اول محرم وصفر هر شب جمعه نیز پذیرای میهمانان و دوستداران اهل بیت بود و دعای ندبه و کمیل در اروسی و اتاق های همجوار آن قرائت میشد.
مالک این بنای تاریخی 6 فرزند داشت که بعدها این ملک به عنوان ارث به غلامحسین خان فرزند دوم حاج بیگ محمد رسید. روایت است که اروسی و اتاق کناری مقر اصلی غلامحسین خان بود، کریم خان در اتاق سمت چپ می نشست و شابی ساکن اتاق شرقی بود، جواد خان هم روبروی اتاق اروسی یا مطبخ می نشست. زیر اتاق شابی هم طویله قرار داشت که اسب ها را آنجا نگهداری می کردند.
این خانه یک خدمتکار به نام حسین علی داشت که 70 سال به این خانواده خدمت کرد و روبروی درب ورودی حیاط یک اتاق کوچک برای او گذاشته بودند.
می گویند در حوضچه ی مخصوص آشپزخانه که روبروی اتاق اروسی قرار داشت پیکر حاج بیگ محمد را غسل داده و کفن کرده اند.
wiki: خانه سعدوندی