خانه دوم اینو

خانهٔ دومینو یک ساختمان یک طبقهٔ باز است که توسط لو کوربوزیه طراحی شده است. ( سال ۱۹۱۴–۱۹۱۵ ) که یک ایدهٔ طراحی برای ساخت در سری های مختلف است که ترتیبی است که لوکوربوزیه در معماری کلاسیک کشف کرد.
این خانه نخستین پیشگونه و مدلی است که سکوی فیزیکی خانه سازی انبوه را در بر می گیرد. نام این خانه ترکیب و جناسی است از اشاره به کلمهٔ دوموس که در لاتین به معنای خانه و تکه های بازی دومینو است زیرا نقشهٔ طبقه شباهت زیادی به این بازی دارد و همچنین واحدها مانند قطعات بازی دومینو در کنار هم ردیفی از خانه ها را با این الگو تشکیل داده اند.
این مدل نشان دهندهٔ یک نقشهٔ طبقهٔ باز است که عبارت است از تخته سنگ های بتونی که مقدار کم و باریکی از آن ها است، تقویت کننده ستون های بتونی در اطراف لبه ها است. همراه با یک راه پله که امکان دسترسی به هر یک از قسمت ها را می دهد. چارچوب و هدف کلی این بوده که طبقه ها کاملاً مجزا و مستقل باشند و به آن ها آزادی طراحی شکل و طرح داخلی آن ها نیز داده شود. این مدل باعث حذف دیوارهای حمال و میله های نگه دارندهٔ سقف شده است.
این طراحی باعث به وجود آمدن پایه و اساسی برای اکثر طراحی های لو کوربوزیه تا ۱۰ سال بعد از آن شد.