خانه برانداز. [ ن َ / ن ِ ب َ اَ ] ( نف مرکب ) مسرف. متلف. ( ناظم الاطباء ). کنایه از کسی که هرچه داشته باشد همه را پاک به باد دهد خواه از آن خود باشد خواه از آن دیگری. و این در مقابل خانه نگهدارباشد. ( آنندراج ). ولخرج. مبذر. || خراب کننده خانه. خانه خراب کن. ( شرفنامه منیری ). ویران کننده خانه. خانه کن. خانه روب. ویران کننده. از بین برنده. نابودکننده. چون ، جنگهای خانه برانداز : حالیا خانه برانداز دل و دین من است تا هم آغوش که میباشد و همخانه کیست ؟