خانه باف. [ ن َ / ن ِ ] ( ن مف مرکب ) جامه ای که در خانه بافته شده باشد. ( ناظم الاطباء ). قماشی که آنرا غلامان و خانه زادان بافته باشند. چنانکه در اصفهان چیزهای کار غلامان شهرت و امتیاز دارند. ( از آنندراج ) : ز کتان و متقالی خانه باف زده کوهه کوهه چون کوه قاف.
