خانقان

لغت نامه دهخدا

خانقان. [ ن َ / ن ِ ] ( اِخ ) موضعی است بمدینه و آن محلی بوده که آب صحاری مدینه به آنجا جمع میشده است یعنی آب بطحان و عقیق و قناه. ( از معجم البلدان یاقوت حموی ).

فرهنگ فارسی

موضعی است بمدینه و آن محلی بوده که آب صحاری مدینه بانجا جمع میشده است یعنی آب بطحان و عقیق و قناه .

پیشنهاد کاربران

بپرس