خانع

لغت نامه دهخدا

خانع. [ ن ِ ] ( ع ص ) متهم. بدکار. در گمان افکننده. ج ، خُنَّع. خَنَعَه. ( از اقرب الموارد ) ( از تاج العروس ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || فروتن و نرم گردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس