خاندان صدیقی از خاندان های دیوانی ایران در دوران قاجار و پهلوی بودند. اصل این خاندان از مازندران بوده است، اما از اواسط دوران قاجار به تهران آمدند، در محله ی عودلاجان تهران مسکن گزیدند و داخل به مشاغل دیوانی شدند. شهرت این خاندان در سال های اخیر، به سبب دو چهره برجسته است: ابوالحسن صدیقی نقاش و مجسمه ساز و سازنده تندیس فردوسی در میدان فردوسی؛ و غلامحسین صدیقی از اعضای عالی رتبه جبهه ملی ایران و وزیرکشور در کابینه محمد مصدق.
نخستین نیای شناخته شده این خاندان حاج رجبعلی یاسلی از مالکان معروف یاسل ( دهکده ای در شهرستان نور ) است. پس از او فرزندش عبدالعلی و سپس حاج رجبعلی دوم نامبردار شده اند. پیوند این خانواده با امور دیوانی از حاج میرزا عبدالکریم، پسر حاج رجبعلی دوم آغاز می شود. حاج میرزا عبدالکریم در دستگاه فتح الله میرزا شعاع السلطنه خدمت می کرد و از ملازمان و منشی او بود. او سپس به دستگاه مظفرالدین میرزا ولیعهد که نوه دختری شعاع السلطنه بود وارد گشته و مأمور نوشتن حساب مطبخ ولیعهد شد. [ ۱] او چهار پسر و پنج دختر داشت. پسرانش عبارت بودند از:[ ۲]
• حاج میرزا عبدالرحیم
• میرزا محمدرضاخان صدیق الدوله از دیوانیان معروف عهد ناصرالدین شاه و معلم و وزیر مظفرالدین شاه
• میرزا علی اصغر
• میرزا محمدحسن، سمت استیفای خاصه تهران را داشت و در سن چهل و هفت سالگی درگذشت.
حاج میرزا عبدالرحیم به حاجی وزیر شهرت داشت. نوادگان او فامیلی «ورهرام» را انتخاب کردند. میرزا عبدالرحیم صاحب پنج پسر و یک دختر بود، از جمله:[ ۲]
• گوهر خانم، مادر میرزا علی خان سالار فاتح ( دیو سالار ) نظامی، دولت مرد و نویسنده دوره مشروطه
• میرزا حسن خان ملقب به احسن الملک، از مالکین و بزرگان خوی، پدر میرزا محمود احسن الملک و جد سپهبد کریم ورهرام.
• میرزا احمد خان، با زینت الحاجیه دختر میرزا محمدرضا خان صدیق الدوله ازدواج کرد و فرزندی نداشت.
• میرزا محمدخان، پسر او میرزا ابراهیم خان عون الممالک یکی از رؤسای انجمن آدمیت بود و یادداشت هایش توسط فریدون آدمیت در کتاب فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت ایران ( ۱۳۴۰ ) منتشر شده است.
میرزا محمدرضا که بعدها صدیق الدوله لقب یافت، معروفترین پسر حاج میرزا عبدالکریم است. صدیق الدوله علاوه بر دختری که با میرزا احمد خان ازدواج کرد، صاحب یک پسر بود:[ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنخستین نیای شناخته شده این خاندان حاج رجبعلی یاسلی از مالکان معروف یاسل ( دهکده ای در شهرستان نور ) است. پس از او فرزندش عبدالعلی و سپس حاج رجبعلی دوم نامبردار شده اند. پیوند این خانواده با امور دیوانی از حاج میرزا عبدالکریم، پسر حاج رجبعلی دوم آغاز می شود. حاج میرزا عبدالکریم در دستگاه فتح الله میرزا شعاع السلطنه خدمت می کرد و از ملازمان و منشی او بود. او سپس به دستگاه مظفرالدین میرزا ولیعهد که نوه دختری شعاع السلطنه بود وارد گشته و مأمور نوشتن حساب مطبخ ولیعهد شد. [ ۱] او چهار پسر و پنج دختر داشت. پسرانش عبارت بودند از:[ ۲]
• حاج میرزا عبدالرحیم
• میرزا محمدرضاخان صدیق الدوله از دیوانیان معروف عهد ناصرالدین شاه و معلم و وزیر مظفرالدین شاه
• میرزا علی اصغر
• میرزا محمدحسن، سمت استیفای خاصه تهران را داشت و در سن چهل و هفت سالگی درگذشت.
حاج میرزا عبدالرحیم به حاجی وزیر شهرت داشت. نوادگان او فامیلی «ورهرام» را انتخاب کردند. میرزا عبدالرحیم صاحب پنج پسر و یک دختر بود، از جمله:[ ۲]
• گوهر خانم، مادر میرزا علی خان سالار فاتح ( دیو سالار ) نظامی، دولت مرد و نویسنده دوره مشروطه
• میرزا حسن خان ملقب به احسن الملک، از مالکین و بزرگان خوی، پدر میرزا محمود احسن الملک و جد سپهبد کریم ورهرام.
• میرزا احمد خان، با زینت الحاجیه دختر میرزا محمدرضا خان صدیق الدوله ازدواج کرد و فرزندی نداشت.
• میرزا محمدخان، پسر او میرزا ابراهیم خان عون الممالک یکی از رؤسای انجمن آدمیت بود و یادداشت هایش توسط فریدون آدمیت در کتاب فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت ایران ( ۱۳۴۰ ) منتشر شده است.
میرزا محمدرضا که بعدها صدیق الدوله لقب یافت، معروفترین پسر حاج میرزا عبدالکریم است. صدیق الدوله علاوه بر دختری که با میرزا احمد خان ازدواج کرد، صاحب یک پسر بود:[ ۲]
wiki: خاندان صدیقی