خاندان حرزالدین

[ویکی شیعه] آل حِرزُالدین، از خاندان های علمی نجف در قرن دوازدهم تا چهاردهم. مشهورترین فرد این خاندان، شیخ محمد حرزالدین، صاحب کتاب معارف الرجال است.
این خاندان به قبیله بنومُسلِم (از قبایل فرات) منسوب اند که نسب آن به شرف الدوله مسلم بن قریش عُقَیلی (از امرای موصل، متوفی ۴۷۸ق) می رسد؛ از این رو، به مُسلِمی نیز شهرت دارند. سرسلسله این خاندان و جد اعلای آنان، محمود ملقب به حرزالدین بود که برای تحصیل علوم دینی به نجف رفت و در آنجا اقامت گزید. نوه او، عبداللّه بن حمداللّه، نیز از عالمان دینی بود. شیخ عبداللّه سه فرزند به نام های هیکل، علی و محمد داشت.
وی در منطقه صقلاویه، در اطراف بغداد، دارای نوعی ریاست محلی و صاحب املاک کشاورزی بود و سرپرستی امورمالی برادرش، شیخ علی، را نیز برعهده داشت. وی را شخصی از خاندان آل بُدَیر، که از کارکنان او بود، به قتل رساند.