خاندان اوزوماکی

تمام میزبانان روباه نه دم اوزوماکی بودند. بعد از آنکه هاشیراما سنجو در نبرد بامادارا اوچیها روباه نه دم را اسیر کرد و از همسر خود میتو اوزوماکی خواست تا او را در خود مهر کند. بعد از میتو، کوشینا مادر ناروتو به عنوان دومین جینچوریکی انتخاب شد. سومین جینچوریکی هم ناروتو اوزوماکی است.
اوزوماکی ها به خاطر چاکرای خاص میزبانان خوبی برای نه دم بودند.
اوزوماکی فرزند آسورا اوتسوتسوکی بود که همین طور دارای رابطه خونی با قبیله سنجو داشت. طی سال ها اوزوماکی و سنجو روابط نزدیکی با هم داشتند و گاهی بین اعضای دو قبیله ازوادج هایی نیز صورت می گرفت. ازدواج هاشیراما سنجو و میتو اوزوماکی نمونه ای از همین موارد است. به دنبال تأسیس کونوهاگاکوره در پایان جنگ های دوره ای، سنجو تصمیم گرفت به طور نمادین و دوستانه نشان اوزوماکی را به ژاکت کونوها اضافه کند. کونوها و اوزوماکی در دهه های بعدی متحد هم ماندند و اوزوماکی نیز در شرایط مورد نیاز، فوینجوتسو ( fūinjutsu ) و چیزهایی دیگر را برای کونوها فراهم می آورد. حتی معبد Mask Storage از قبیله اوزوماکی نیز حومه کونوهاگاکوره ساخته شد.
مهارت اوزوماکی در فوینتوتسو ( تکنیک های مهر و موم ) برای آن ها هم احترام و هم ترس را در سراسر دنیای نینجا به ارمغان آورد. بعد از این که کوشینا اوزوماکی به کونوها رفت برخی از ملت های دنیا با این باور که دهکده اوزوشیوگاکوره بیش از حد قدرتمند بود، برای تخریب آن متحد شدند. بعد از ویرانی اوزوشیو، بازماندگان مخفی و در سراسر دنیا پخش شدند، از جمله ناگاتو که در حومه در آمگاکوره بزرگ شد، کارین که ظاهراً مدتی را در کوساگاکوره زندگی کرده و کوشینا در کونوها که مادر ناروتو بود. سال ها بعد ناروتو دوباره این قبیله را در کونوها تأسیس کرد و از آن جایی که همسر او هیناتا از خاندان هیوگا بود و دو فرزند با نام های بوروتو و هیماواری داشت موجب شد تا روابط قبیله اوزوماکی و قبیله هیوگا ( نسل عموی آسورا، هامورا اوتسوتسوکی ) تقویت شود.
حسگری
ناروتو، میتو و کارین اوزوماکی توانایی فوق العاده ای در حسگری دارند چنان که قادرند دشمن یا شخص موردنظر را در انبوهی از جمعیت پیدا کنند.
شفابخشی
میتو اوزوماکی با استفاده از صد فن پزشکی قادر به شفادهی خود و اطرافیان خود بود.