خانجست

لغت نامه دهخدا

خانجست. [ ] ( اِخ ) نام قلعه ای حصین و رکنی رکین بحدود لرستان بوده است. حکومت این قلعه از موارد خلاف بین اتابک تکله سلغری و هزارسف و برادران او بود. چون اتابک تکله رادفع هزارسف میسر نبود ناچار بمصالحت با هزارسف تن داد و یک چندی نیز اتابک تکله از بیم قتل برادر بدان قلعه پناه برد تا آنکه هولاکو به او امان داد و انگشتری خود را بگرو پیش او فرستاد، و نیز یک چند افراسیاب نام که از پیش لشکر مغولان میگریخت به آنجا پناهید ولی عاقبت قلعه مذکور بدست مغولان افتاد و افراسیاب مطیع مغولان شد. ( از تاریخ گزیده چ محمد قزوینی ص 539، 541 و 545 ). این نام بصورت «خانجشت » نیز آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس