خانان
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
خانان یا مجید خان سلطانی اردلان ( ۱۲۱۰ – ۱۲۸۰ شمسی ) از سلسله حاکمان و امرای خاندان اردلان در ولایت کردستان و والی و فرماندار سقز در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود. او از جمله پر نفوذترین و قدرتمندترین حکام اردلان در منطقه کردستان بود.
... [مشاهده متن کامل]
مجید خان فرزند محمد علی خان از امرای اردلان و سلطانی اردلان در دوران ناصرالدین شاه قاجار و فرزند محمد سلطان اردلان، حاکم و فرماندار سقز بود که در سال ۱۲۱۰ در این شهر به دنیا آمد. او از امرای قدرتمند خاندان اردلان بود که منطقه سقز به عنوان مرکز حاکمیت او بود، تحت فرمان او در شرایطی امن اداره می گردید. پسر او سیف الدین خان از جمله حاکمان خوشنام منطقه است که به دست نیروهای عثمانی در زمان جنگ جهانی اول در مراغه اعدام گردید. مجید خان همچنین دو دختر با نام های مریم خانم و ستاره خانم داشت. سیف الله خان اردلان آخرین حاکم از خاندان سلطانی اردلان نوه مجید خان بود. همچنین علی گلاویژ از رهبران حزب توده که در ۷ اردیبهشت ۱۳۶۲ دستگیر شد و در سال ۱۳۶۷ در زندان اوین در زمره کشتار شهریور ۱۳۶۷ اعدام شد، نوه ستاره خانم دختر مجید خان بود.
خاندان اردلان در مناطق وسیعی از سرزمین های کردنشین خاورمیانه را دارای سلطه و قدرت بوده و این مناطق توسط آنها اداره می شد. در مورد تبار و شجره این خاندان و شروع دوره فرمانروایی آنها، روایات مختلفی وجود دارد. آغاز فرمانروایی آنها را اواسط قرن ششم هجری می دانند که بابا اردلان، جد بزرگ آنها با احداث قلاع مستحکمی در ناحیه شهرزور حکومت کرد. بعد از بابا اردلان، اولاد وی قدرت بیشتری پیدا کردند و به تدریج به مناطق تحت سیطره خود افزودند. در قرن نهم هجری، دولت عثمانی قسمت هایی از قلمرو اردلان ها را تصرف کرد. این امر سبب کشمکش ها و برخوردهایی بین آنها گردید. سابقه دشمنی اردلان ها با عثمانی سبب شد تا با ظهور صفویه، این والیان جانب آنها را بگیرند و مراتب اطاعت و وفاداری خود را به دولت ایران اعلام نماید. اما دیری نپایید که با سیاست سرکوب شاه اسماعیل صفوی همزمان با شروع اختلافات بین ایران و عثمانی و دستگیری امرای قبایل کرد، امرای اردلان به عثمانی ها گرایش پیدا نموده و این زمینه ساز شکست ایران در جنگ چالدران شد.
سلطانی اردلان، خاندان حکمران سقز در دوران صفوی و قاجار، یکی از شاخه های خاندان اردلان است. البته خانواده حکام سقز به شاخه های مختلفی تقسیم می شوند که هر کدام دارای پیشوندهایی در اسم فامیل اردلان هستندکه شامل خانواده های سلطانی اردلان، علایی اردلان، سلیمی اردلان، امیری اردلان و اردلان سقزی می باشند، ولی نسب همه آنها مشترک می باشد. از این خاندان نخست محمدسلطان اردلان به حکومت سقز رسید که نام این خانواده برگرفته از نام اوست. پس از وی پسرش محمدعلی خان بزرگ حاکم سقز شد و سپس مجیدخان، پسر محمدعلی خان. در جنگ جهانی اول سیف الدین خان اردلان ( مظفرالسلطنه اول ) پسر مجیدخان حاکم سقز بود که به دست کشته شدند. پسر او سیف الله خان اردلان ( مظفرالسلطنه دوم ) از سال ۱۳۳۵ قمری به بعد حکومت این شهر را در دست داشت. اسدالله خان اسعدالملک و پسر او عبدالحسین خان از اعضای دیگر این خانواده بودند که در اواخر دوره قاجار، اولی در ترشیز و دیگری در خواف حکومت کردند.
... [مشاهده متن کامل]
مجید خان فرزند محمد علی خان از امرای اردلان و سلطانی اردلان در دوران ناصرالدین شاه قاجار و فرزند محمد سلطان اردلان، حاکم و فرماندار سقز بود که در سال ۱۲۱۰ در این شهر به دنیا آمد. او از امرای قدرتمند خاندان اردلان بود که منطقه سقز به عنوان مرکز حاکمیت او بود، تحت فرمان او در شرایطی امن اداره می گردید. پسر او سیف الدین خان از جمله حاکمان خوشنام منطقه است که به دست نیروهای عثمانی در زمان جنگ جهانی اول در مراغه اعدام گردید. مجید خان همچنین دو دختر با نام های مریم خانم و ستاره خانم داشت. سیف الله خان اردلان آخرین حاکم از خاندان سلطانی اردلان نوه مجید خان بود. همچنین علی گلاویژ از رهبران حزب توده که در ۷ اردیبهشت ۱۳۶۲ دستگیر شد و در سال ۱۳۶۷ در زندان اوین در زمره کشتار شهریور ۱۳۶۷ اعدام شد، نوه ستاره خانم دختر مجید خان بود.
خاندان اردلان در مناطق وسیعی از سرزمین های کردنشین خاورمیانه را دارای سلطه و قدرت بوده و این مناطق توسط آنها اداره می شد. در مورد تبار و شجره این خاندان و شروع دوره فرمانروایی آنها، روایات مختلفی وجود دارد. آغاز فرمانروایی آنها را اواسط قرن ششم هجری می دانند که بابا اردلان، جد بزرگ آنها با احداث قلاع مستحکمی در ناحیه شهرزور حکومت کرد. بعد از بابا اردلان، اولاد وی قدرت بیشتری پیدا کردند و به تدریج به مناطق تحت سیطره خود افزودند. در قرن نهم هجری، دولت عثمانی قسمت هایی از قلمرو اردلان ها را تصرف کرد. این امر سبب کشمکش ها و برخوردهایی بین آنها گردید. سابقه دشمنی اردلان ها با عثمانی سبب شد تا با ظهور صفویه، این والیان جانب آنها را بگیرند و مراتب اطاعت و وفاداری خود را به دولت ایران اعلام نماید. اما دیری نپایید که با سیاست سرکوب شاه اسماعیل صفوی همزمان با شروع اختلافات بین ایران و عثمانی و دستگیری امرای قبایل کرد، امرای اردلان به عثمانی ها گرایش پیدا نموده و این زمینه ساز شکست ایران در جنگ چالدران شد.
سلطانی اردلان، خاندان حکمران سقز در دوران صفوی و قاجار، یکی از شاخه های خاندان اردلان است. البته خانواده حکام سقز به شاخه های مختلفی تقسیم می شوند که هر کدام دارای پیشوندهایی در اسم فامیل اردلان هستندکه شامل خانواده های سلطانی اردلان، علایی اردلان، سلیمی اردلان، امیری اردلان و اردلان سقزی می باشند، ولی نسب همه آنها مشترک می باشد. از این خاندان نخست محمدسلطان اردلان به حکومت سقز رسید که نام این خانواده برگرفته از نام اوست. پس از وی پسرش محمدعلی خان بزرگ حاکم سقز شد و سپس مجیدخان، پسر محمدعلی خان. در جنگ جهانی اول سیف الدین خان اردلان ( مظفرالسلطنه اول ) پسر مجیدخان حاکم سقز بود که به دست کشته شدند. پسر او سیف الله خان اردلان ( مظفرالسلطنه دوم ) از سال ۱۳۳۵ قمری به بعد حکومت این شهر را در دست داشت. اسدالله خان اسعدالملک و پسر او عبدالحسین خان از اعضای دیگر این خانواده بودند که در اواخر دوره قاجار، اولی در ترشیز و دیگری در خواف حکومت کردند.
