خان تیمور

لغت نامه دهخدا

خان تیمور. [ ت ِ ] ( اِخ ) نام یکی از فرماندهانی است که اولجایتو برمیسره لشکر خود در لشکرکشی بجانب شام تعیین کرد. امیر اولجایتو در سنه 712 هَ. ق. بقصد قشلاق از سلطانیه عازم شد و از بغداد لشکری بجانب شام کشید امیر اعظم امیرجوبان را منقلای لشکر تعیین فرموده و میمنه لشکر امیرسیونج و امیر تیمورتاش و امیرسوتای و امیرعلی پادشاه و امیر قورمشی الساق و توقاالدرجی بود و برمیسره امیر ایرنجین و امیرحسین اندجانی و امیر طغان و امیر خان تیمور وبور کوچک قرار داشت. ( از ذیل جامع التواریخ رشیدی تألیف حافظ ابرو ص 53 ).

خان تیمور. [ ت ِ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان سجاس رود بخش قیدار شهرستان زنجان. این ده در 15 هزارگزی شمال باختری راه مالرو عمومی واقع و ناحیه ای است کوهستانی با آب و هوای مناطق سردسیری که سکنه آنجا 443 تن میباشد. مذهب این سکنه شیعه و زبانشان ترکی است. آب آنجا از چشمه سار و محصول آن غلات و انگور است. شغل اهالی زراعت و قالیچه و جاجیم و گلیم بافی میباشد. راه مالرو است. این ده راخان تمر نیز گویند. ( از فرهنگ جغرافیای ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

دهی است جزئ دهستان سجاس رود بخش قیدار شهرستان زنجان .

پیشنهاد کاربران

بپرس