خامامیلن

لغت نامه دهخدا

خامامیلن. [ ل ِ ] ( معرب ، اِ ) بیونانی گیاهی است که آن را بابونه گویند. گرم و خشک است در اول و بعربی تفاح الارض خوانند. بوییدن آن خواب آورد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). رجوع به کلمه «بابونه » و «بابونج » شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس