خالوحسین بردخونی دشتی ( خالوحسین فولادی ) از مبارزان نبرد با دولت انگلیس و از همرزمان رئیس علی دلواری فرزند حاجی اسماعیل به سال ۱۲۸۵ قمری برابر با ۱۲۴۷ خورشیدی ( ۱۸۶۸ میلادی ) در بردخون شهرستان دیر ( استان بوشهر ) متولد شد.
... [مشاهده متن کامل]
خالوحسین در اولین مبارزه خود، در دوره استبداد صغیر محمدعلی شاه سال ۱۳۲۷ ه. ق به همراهی با آزادی خواهان انقلاب مشروطه در بوشهر به رهبری سید مرتضی علم الهدی اهرمی شتافت. وی با نیروهای تحت امرش به یاری رئیسعلی و نیروهای تنگستانی شتافت و مشروطه در بوشهر برقرار شد. پس از آن در جنگ جهانی اول به سال ۱۳۳۳. ق برابر با ۱۲۹۴. ش ( ۱۹۱۵ میلادی ) ، با پیروی از فتاوای مراجع بزرگی چون آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی ( میرزای دوم ) ، آیت الله سیدعبدالله بلادی و آیت الله شیخ عبدالنبی بحرانی علیه هجوم نیروهای بریتانیا به سواحل ایران، در رأس قوای دشتی همرزم رئیسعلی دلواری بود و به یاری تنگستانی ها شتافت که پس از کشته شدن رئیسعلی به جنگ ادامه داد تا زخمی و اسیر شد و پس از حدود یکسال آزاد گردید. خالوحسین در سال ۱۳۰۸ شمسی با خوانین منطقه در برابر سیاست دولت رضاشاه مبنی بر خلع سلاح جنوب ایران و ایلات و عشایر ایستادگی کرد و دست به نبرد مسلحانه با نیروهای ارتش دولت مرکزی زد؛ و از خود سازش نشان نداد. از این رو به اتهام توطئه دستگیر و ۱۸ ماه زندانی شد.
خالوحسین پس از بیماری، در هفتم شعبان ۱۳۶۵ قمری برابر با ۱۷ تیر ۱۳۲۵ ش. ( ۸ ژوئیه ۱۹۴۶ میلادی ) درگذشت و در وادی السلام در نجف، به خاک سپرده شد.
خالوحسین بردخونی به سال ۱۲۸۵ ه. ق ( ۱۲۴۷ ه. ش/ ۱۸۶۸ م ) ، در بردخون، که آن روز از نواحی دشتی قدیم بود متولد شد. پدرش حاجی اسماعیل فولادی و مادرش زینب دختر حاج محمد فخرایی است. او را «حسین» نامیدند و در بزرگسالی به «خالوحسین» شهرت یافت. کودکی «خالوحسین» در همان قریه بردخون گذشت. تحصیلاتش در حد خواندن و نوشتن بوده، از نوجوانی اسب سواری و تیراندازی را آموخت. خالو پس از مرگ پدر کدخدای بردخون شد.
اصل خاندان خالو حسین متعلق به روستای «باغک» از توابع تنگستان است؛ بنابراین به یک معنی خاندان خالوحسین در اصل «تنگسیر» بوده اند. نیای این خاندان، که نامش «خالوحسین» بود، دراواخر زمان پادشاهی «فتحعلی شاه» از روستای باغک به بردخون مهاجرت کرد و ساکن بردخون شد وی مردی شجاع، مقاوم و دولتمند بود که تمول و ثروت قابل ملاحظه ای داشت.
... [مشاهده متن کامل]
خالوحسین در اولین مبارزه خود، در دوره استبداد صغیر محمدعلی شاه سال ۱۳۲۷ ه. ق به همراهی با آزادی خواهان انقلاب مشروطه در بوشهر به رهبری سید مرتضی علم الهدی اهرمی شتافت. وی با نیروهای تحت امرش به یاری رئیسعلی و نیروهای تنگستانی شتافت و مشروطه در بوشهر برقرار شد. پس از آن در جنگ جهانی اول به سال ۱۳۳۳. ق برابر با ۱۲۹۴. ش ( ۱۹۱۵ میلادی ) ، با پیروی از فتاوای مراجع بزرگی چون آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی ( میرزای دوم ) ، آیت الله سیدعبدالله بلادی و آیت الله شیخ عبدالنبی بحرانی علیه هجوم نیروهای بریتانیا به سواحل ایران، در رأس قوای دشتی همرزم رئیسعلی دلواری بود و به یاری تنگستانی ها شتافت که پس از کشته شدن رئیسعلی به جنگ ادامه داد تا زخمی و اسیر شد و پس از حدود یکسال آزاد گردید. خالوحسین در سال ۱۳۰۸ شمسی با خوانین منطقه در برابر سیاست دولت رضاشاه مبنی بر خلع سلاح جنوب ایران و ایلات و عشایر ایستادگی کرد و دست به نبرد مسلحانه با نیروهای ارتش دولت مرکزی زد؛ و از خود سازش نشان نداد. از این رو به اتهام توطئه دستگیر و ۱۸ ماه زندانی شد.
خالوحسین پس از بیماری، در هفتم شعبان ۱۳۶۵ قمری برابر با ۱۷ تیر ۱۳۲۵ ش. ( ۸ ژوئیه ۱۹۴۶ میلادی ) درگذشت و در وادی السلام در نجف، به خاک سپرده شد.
خالوحسین بردخونی به سال ۱۲۸۵ ه. ق ( ۱۲۴۷ ه. ش/ ۱۸۶۸ م ) ، در بردخون، که آن روز از نواحی دشتی قدیم بود متولد شد. پدرش حاجی اسماعیل فولادی و مادرش زینب دختر حاج محمد فخرایی است. او را «حسین» نامیدند و در بزرگسالی به «خالوحسین» شهرت یافت. کودکی «خالوحسین» در همان قریه بردخون گذشت. تحصیلاتش در حد خواندن و نوشتن بوده، از نوجوانی اسب سواری و تیراندازی را آموخت. خالو پس از مرگ پدر کدخدای بردخون شد.
اصل خاندان خالو حسین متعلق به روستای «باغک» از توابع تنگستان است؛ بنابراین به یک معنی خاندان خالوحسین در اصل «تنگسیر» بوده اند. نیای این خاندان، که نامش «خالوحسین» بود، دراواخر زمان پادشاهی «فتحعلی شاه» از روستای باغک به بردخون مهاجرت کرد و ساکن بردخون شد وی مردی شجاع، مقاوم و دولتمند بود که تمول و ثروت قابل ملاحظه ای داشت.
