خالم

لغت نامه دهخدا

خالم. [ ل ُ ] ( اِ ) مار که بعربی حَیَّة خوانند. ( برهان قاطع ). مار که بگزندگی معروف است. ( انجمن آرای ناصری ). مار. ( فرهنگ جهانگیری ) ( آنندراج ) :
همیشه تا بر اهل خرد محال نماید
که خارپشت بود درگه مساس چو خالم
مثال خالم بر شکل خارپشت حسودت
کشیده پوست ز تن باد و سر درون شکم گم.
ابن یمین ( از آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ) ( جهانگیری ).

خالم. [ ل ِ ] ( ع اِ ) نیک مستوی. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

گویش مازنی

/Khaalem/ قسمت کردن زمین زراعتی به اندازه ای که در یک روز شخم شود

پیشنهاد کاربران

بپرس