خالد بکداش ( به عربی: خالد بکداش Khalid Bakdash ) ؛ ( زاده ۱۹۱۲ – درگذشته ۲۴ ژوئیه ۱۹۹۵ ) رهبر حزب کمونیست سوریه ( SCP ) بود که از سال ۱۹۳۶ تا زمان مرگش این سمت را در دست داشت. بکداش در سال ۱۹۵۴ به عنوان نخستین عضو حزب کمونیست وارد پارلمان عربی شد. او از آن زمان به بعد «ریش سفید کمونیسم عرب» لقب گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
خالد بکداش در سال ۱۹۱۲ به دنیا آمد. او نخستین بار در سن ۱۸ سالگی و در هنگامی که دانشجوی دانشگاه دمشق بود، جذب حزب کمونیست شد. او در آن سال ها به تهییج مردم علیه اشغالگری فرانسه در سوریه می پرداخت و به همین دلیل مورد پیگرد پلیس قرار گرفت. در سال ۱۹۳۳ به دستور حزب از کشور خارج شد و به شوروی رفت و در سال ۱۹۳۴ در دانشگاه کمونیستی زحمتکشان شرق در مسکو ثبت نام کرد.
خالد بکداش در سال ۱۹۳۶ به سوریه بازگشت و به عنوان دبیرکل ادارهٔ حزب کمونیست سوریه و لبنان را در دست گرفت و تا پایان عمر خود نیز این سمت را حفظ کرد. او جنبش زیرزمینی مقاومت سوریه علیه دولت ویشی فرانسه را در دوران اشغال سوریه توسط فرانسه رهبری کرد. هنگامی که سوریه در سال ۱۹۴۲ تحت کنترل متفقین حکومت فرانسه ضمن دادن وعدهٔ استقلال، حزب کمونیست را نیز قانونی اعلام کرد و این تا زمان ممنوعیت آن ادامه داشت.
بکداش به عنوان دبیرکل حزب کمونیست سوریه رویکردی اعتدالی داشت. او در سال ۱۹۴۴ قوانین و برنامهٔ حزب را معین کرد که تصمیم در راستای سازگاری با اوضاع سیاسی جهان عرب را در آن زمان منعکس می کرد. این قوانین و برنامهٔ حزب بر پیوستن حزب به مبارزهٔ ضداستعماری تأکید می کرد و به جای یک سازمان پیشگام منحصراً مارکسیست - لنینیست که از اصول دیکته شدهٔ لنینیستی پیروی کند، ایجاد یک جنبش توده ای دموکراتیک را دنبال می کرد.
اگرچه بکداش غالباً ریش سفید کمونیسم عرب نامیده شده، اما تأثیر واقعی او بر روی دیگر احزاب کمونیستی به این اندازه نبوده است. او به طور مشخص با فهد که از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۹ رهبر حزب کمونیست عراق بود، رابطه ای متلاطم داشت. در اوایل دههٔ ۱۹۴۰ تا نیمهٔ این دهه بکداش از حزب خلق عراق به رهبری عزیز شریف حمایت می کرد که به مانند حزب کمونیست سوریه به دنبال تأسیس حزبی گسترده با تأکید بر روی مسئلهٔ ملی بود، و این در حالی بود که حزب کمونیست عراق به رهبری فهد رویکرد لنینیستی اورتودوکسی تری را در پیش گرفته بود. همچنین فهد هم به او مظنون بود که از کمونیست های عراقی ساکن دمشق به صورت مخفیانه اطلاعاتی کسب می کند.
... [مشاهده متن کامل]
خالد بکداش در سال ۱۹۱۲ به دنیا آمد. او نخستین بار در سن ۱۸ سالگی و در هنگامی که دانشجوی دانشگاه دمشق بود، جذب حزب کمونیست شد. او در آن سال ها به تهییج مردم علیه اشغالگری فرانسه در سوریه می پرداخت و به همین دلیل مورد پیگرد پلیس قرار گرفت. در سال ۱۹۳۳ به دستور حزب از کشور خارج شد و به شوروی رفت و در سال ۱۹۳۴ در دانشگاه کمونیستی زحمتکشان شرق در مسکو ثبت نام کرد.
خالد بکداش در سال ۱۹۳۶ به سوریه بازگشت و به عنوان دبیرکل ادارهٔ حزب کمونیست سوریه و لبنان را در دست گرفت و تا پایان عمر خود نیز این سمت را حفظ کرد. او جنبش زیرزمینی مقاومت سوریه علیه دولت ویشی فرانسه را در دوران اشغال سوریه توسط فرانسه رهبری کرد. هنگامی که سوریه در سال ۱۹۴۲ تحت کنترل متفقین حکومت فرانسه ضمن دادن وعدهٔ استقلال، حزب کمونیست را نیز قانونی اعلام کرد و این تا زمان ممنوعیت آن ادامه داشت.
بکداش به عنوان دبیرکل حزب کمونیست سوریه رویکردی اعتدالی داشت. او در سال ۱۹۴۴ قوانین و برنامهٔ حزب را معین کرد که تصمیم در راستای سازگاری با اوضاع سیاسی جهان عرب را در آن زمان منعکس می کرد. این قوانین و برنامهٔ حزب بر پیوستن حزب به مبارزهٔ ضداستعماری تأکید می کرد و به جای یک سازمان پیشگام منحصراً مارکسیست - لنینیست که از اصول دیکته شدهٔ لنینیستی پیروی کند، ایجاد یک جنبش توده ای دموکراتیک را دنبال می کرد.
اگرچه بکداش غالباً ریش سفید کمونیسم عرب نامیده شده، اما تأثیر واقعی او بر روی دیگر احزاب کمونیستی به این اندازه نبوده است. او به طور مشخص با فهد که از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۹ رهبر حزب کمونیست عراق بود، رابطه ای متلاطم داشت. در اوایل دههٔ ۱۹۴۰ تا نیمهٔ این دهه بکداش از حزب خلق عراق به رهبری عزیز شریف حمایت می کرد که به مانند حزب کمونیست سوریه به دنبال تأسیس حزبی گسترده با تأکید بر روی مسئلهٔ ملی بود، و این در حالی بود که حزب کمونیست عراق به رهبری فهد رویکرد لنینیستی اورتودوکسی تری را در پیش گرفته بود. همچنین فهد هم به او مظنون بود که از کمونیست های عراقی ساکن دمشق به صورت مخفیانه اطلاعاتی کسب می کند.
