رجوع شود به:اسلامبولی، خالد (۱۹۵۸ـ۱۹۸۲)
wikijoo: خالد_اسلامبولی
خالد اسلامبولی
دانشنامه آزاد فارسی
پیشنهاد کاربران
خالد بن احمد شوقی اسلامبولی ( ۱۵ ژانویه ۱۹۵۵ منیا، مصر – ۱۵ آوریل ۱۹۸۲ ) یک افسر مصری و عضو گروه جهاد اسلامی مصر بود که به همراه تنی چند از همفکرانش در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱ انور سادات رئیس جمهور مصر را ترور کردند.
... [مشاهده متن کامل]
او در سال ۱۹۵۵ میلادی در مصر متولد شد؛ و در مدرسهٔ فرانسوی «نوتردام» قاهره تحصیل کرده، سپس به ارتش مصر پیوست. او در سن ۲۰ سالگی با درجهٔ ستوانی در واحد توپخانه ارتش مصر مشغول خدمت شد.
خالد اسلامبولی مدتی با جنبش اسلامی «الجهاد» که مخفیانه فعالیت می کرد، همکاری داشت.
او پس از برنامه ریزی دقیق در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱ هنگامیکه واحدهای ارتش و نظامیان کشور مصر در سالگرد جنگ رمضان در برابر انور سادات رژه می رفتند، در ساعت ۱۲:۴۰ به همراه چند همفکرش به جایگاه مخصوص حمله کرد. در این حمله علاوه بر انور سادات رئیس جمهور مصر، ۵ نفر دیگر از مقامات مصری نیز کشته شدند. ۲۸ نفر از جمله ۱۴ افسر آمریکایی زخمی شدند.
خالد اسلامبولی به همراه سه تن از عاملان ترور دستگیر و روانه زندان شدند. او و سایر متهمان در قفس های فولادی در دادگاه شرکت می کردند. وی طی جلسات محاکمه خود انگیزه اش را از قتل انور سادات، بستن پیمان صلح میان مصر و اسرائیل موسوم به پیمان کمپ دیوید اعلام کرد.
سرانجام خالد اسلامبولی در ۱۵ آوریل ۱۹۸۲ به جرم «ترور و قتل رئیس جمهور» به اعدام محکوم شد. حکم اعدام وی در آوریل ۱۹۸۲ به مرحله اجرا گذاشته شد. در مصر و کشورهای غربی از اسلامبولی به عنوان یک «تروریست» یاد می شود. اما جمهوری اسلامی ایران وی را یک «شهید» می نامد.
با وقوع انقلاب ایران، رابطه ایران و مصر بحرانی شد. انور سادات در قاهره به گرمی از خانواده شاه استقبال کرد و سخنان سید روح الله خمینی را مورد سرزنش قرار داد. انور سادات در داخل مصر مورد احترام، قهرمان جنگ ۱۹۷۳ و کسی بود که قادر شده بود صحرای بزرگ سینا را که در اشغال اسرائیل بود با جنگ، مذاکره و قرارداد کمپ دیوید به خاک مصر بازگرداند.
حکومت جمهوری اسلامی، انور سادات را به عنوان یک فرد خائن قلمداد می کند و خالد اسلامبولی که انور سادات را کشت، مورد تقدیر و ستایش حکومت جمهوری اسلامی قرار می گیرد، خیابان وزرا در تهران به اسم او نام گذاری شده و این موضوع بر روابط ایران و مصر همچنان سایه افکنده است.
برقراری رابطه ایران و مصر در سال ۱۳۸۲ تنها به برداشتن تابلو خیابان خالد اسلامبولی منوط شده بود با این حال گفته می شود که در آن موقع شهرداری مسئولیت این کار را نپذیرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
او در سال ۱۹۵۵ میلادی در مصر متولد شد؛ و در مدرسهٔ فرانسوی «نوتردام» قاهره تحصیل کرده، سپس به ارتش مصر پیوست. او در سن ۲۰ سالگی با درجهٔ ستوانی در واحد توپخانه ارتش مصر مشغول خدمت شد.
خالد اسلامبولی مدتی با جنبش اسلامی «الجهاد» که مخفیانه فعالیت می کرد، همکاری داشت.
او پس از برنامه ریزی دقیق در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱ هنگامیکه واحدهای ارتش و نظامیان کشور مصر در سالگرد جنگ رمضان در برابر انور سادات رژه می رفتند، در ساعت ۱۲:۴۰ به همراه چند همفکرش به جایگاه مخصوص حمله کرد. در این حمله علاوه بر انور سادات رئیس جمهور مصر، ۵ نفر دیگر از مقامات مصری نیز کشته شدند. ۲۸ نفر از جمله ۱۴ افسر آمریکایی زخمی شدند.
خالد اسلامبولی به همراه سه تن از عاملان ترور دستگیر و روانه زندان شدند. او و سایر متهمان در قفس های فولادی در دادگاه شرکت می کردند. وی طی جلسات محاکمه خود انگیزه اش را از قتل انور سادات، بستن پیمان صلح میان مصر و اسرائیل موسوم به پیمان کمپ دیوید اعلام کرد.
سرانجام خالد اسلامبولی در ۱۵ آوریل ۱۹۸۲ به جرم «ترور و قتل رئیس جمهور» به اعدام محکوم شد. حکم اعدام وی در آوریل ۱۹۸۲ به مرحله اجرا گذاشته شد. در مصر و کشورهای غربی از اسلامبولی به عنوان یک «تروریست» یاد می شود. اما جمهوری اسلامی ایران وی را یک «شهید» می نامد.
با وقوع انقلاب ایران، رابطه ایران و مصر بحرانی شد. انور سادات در قاهره به گرمی از خانواده شاه استقبال کرد و سخنان سید روح الله خمینی را مورد سرزنش قرار داد. انور سادات در داخل مصر مورد احترام، قهرمان جنگ ۱۹۷۳ و کسی بود که قادر شده بود صحرای بزرگ سینا را که در اشغال اسرائیل بود با جنگ، مذاکره و قرارداد کمپ دیوید به خاک مصر بازگرداند.
حکومت جمهوری اسلامی، انور سادات را به عنوان یک فرد خائن قلمداد می کند و خالد اسلامبولی که انور سادات را کشت، مورد تقدیر و ستایش حکومت جمهوری اسلامی قرار می گیرد، خیابان وزرا در تهران به اسم او نام گذاری شده و این موضوع بر روابط ایران و مصر همچنان سایه افکنده است.
برقراری رابطه ایران و مصر در سال ۱۳۸۲ تنها به برداشتن تابلو خیابان خالد اسلامبولی منوط شده بود با این حال گفته می شود که در آن موقع شهرداری مسئولیت این کار را نپذیرفته است.
