خالد ابادی

لغت نامه دهخدا

( خالدآبادی ) خالدآبادی. [ ل ِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن محمد خالدآبادی مروزی مکنی به ابواسحاق. وی به خالدآباد سرخس منسوب است. او از دانشمندان عصر خود بود و تصنیف اصول کردو شرحی بر «المختصر مزنی » نوشت. مردم از نقاط مختلف بدو رو آوردند و بوسیله او علم فقه انتشار یافت. هفتاد تن از مشاهیر علماء نزد او علم آموختند. ابتداءدر بغداد مجلس درس داشت و سپس به مصر انتقال یافت ودر آنجا مجلس درس خود را چون مجلس شافعی برپا ساخت و مردم از اکناف دور او جمع شدند و به مصر در سال 340 هَ. ق. وفات کرد. ( از معجم البلدان یاقوت حموی ج 3 ص 389 ). و رجوع به ابواسحاق ابراهیم بن احمد شود.

فرهنگ فارسی

( خالد آبادی ) ابراهیم بن محمد خالد آبادی مروزی مکنی به ابو اسحاق .

پیشنهاد کاربران

بپرس