خافیه
لغت نامه دهخدا
خافیه. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) نهان. پنهان. پوشیده. پوشیدگی. ج ، خوافی. ( منتهی الارب ): لایخفی منکم خافیة. ( قرآن 18/69 ). || پری. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ). سموا بذلک لاستتارهم عن الابصار، منه : ارض خافیه ؛ زمینی که در آن پریان باشد. || مضرت دیو و پری. آسیب جن. || پرخرد از بال مرغ. ( مهذب الاسماء ). پرپسین بال مرغ.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید