خاطر برداشتن. [ طِ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) از فکر کسی و چیزی بیرون آمدن. از خیال کسی منصرف شدن. قطع علاقه از کسی کردن : خاطر از مهر کسان برداشتم از بهر تو چون تراگشتم تو خود خاطر ز ما برداشتی.
سعدی ( طیبات ).
فرهنگ فارسی
از فکر کسی و چیزی بیرون آمدن از خیال کسی منصرف شدن .